Het komt regelmatig voor dat een curator, bij een faillissementstekort, een bestuurder van een failliete onderneming aansprakelijk stelt. Meestal is deze bestuurdersaansprakelijkheid dan gebaseerd op de wettelijke verplichtingen die een bestuurder van een onderneming heeft en de bestuurder is deze verplichtingen niet dan wel onvolledig nagekomen. Kortom, in de ogen van de curator is er dan sprake van een zekere verwijtbaarheid. Dat niet alleen de bestuurder kan worden aangesproken maar ook een oude bestuurder volgt uit een uitspraak van de Rechtbank Gelderland die hierna wordt besproken.

Casus
De curator daagt een bestuurder voor de rechter omdat hij de bestuurder verantwoordelijk houdt voor het faillissementstekort wegens be­stuurdersaansprakelijkheid. De curator onderbouwt zijn stelling door te stellen dat de bestuurder de boekhouding weigert te overleggen, op grond waarvan de curator er vanuit moet gaan dat de boekhouding onjuist door de bestuurder is bijgehouden. Daarnaast houdt de curator ook de vorige bestuurder aansprakelijk voor het faillisse­ments­tekort. Hierbij stelde hij zich op het standpunt dat deze bestuurder de administratie onjuist had bijgehouden.

De curator spreekt de oude bestuurder aan nadat hij de oude jaarrekeningen heeft doorgespit. Alhoewel deze jaarrekeningen netjes en tijdig door het bestuur van de onderneming zijn gepubliceerd, waren deze jaarrekeningen niet juist opgesteld. Volgens de gepubliceerde jaarrekeningen zou de onderneming nauwelijks schulden hebben. Daarnaast zouden er volgens de jaarrekening weinig bedrijfs­activiteiten in de onderneming plaatsvinden. Deze opgestelde jaarrekeningen bleken niet helemaal overeenkomstig de werkelijkheid te zijn.

Inmiddels hadden zich namelijk diverse schuldeisers bij de curator gemeld. In tegenstelling tot hetgeen in de jaarrekeningen was opgenomen hadden deze schuldeisers onderbouwde claims op de failliet, in de vorm van bijvoorbeeld overeenkomsten en facturen.  Wanneer de curator het totaal aan ingediende crediteurenvorderingen vergelijkt met het bedrag aan schulden zoals die zijn opgenomen in de jaarrekeningen, bleek dat deze gegevens in jaarrekeningen niet overeenstemmen. Additioneel blijkt hieruit ook nog eens dat er wel sprake was van tal van bedrijfsactiviteiten,  in ieder geval veel meer bedrijfsactiviteiten dan die uit de jaarrekening volgde.

Het kader
Zodra het faillissement van een onderneming wordt uitgesproken is de bestuurder verplicht de volledige administratie aan de curator te overleggen. Waarbij wordt opgemerkt dat wanneer er sprake is van een bestuurswissel, de vorige bestuurder de administratie aan de nieuwe bestuurder ter hand stelt. In principe kan de vorige bestuurder derhalve nooit door de curator aansprakelijk worden gehouden voor het niet overhandigen van de administratie. In deze casus is de administratie niet door de huidige bestuurder aan de curator overhandigd. Waarom is dan toch de oud bestuurder aangesproken op het faillissements tekort?

De beoordeling
Feitelijk komt het erop neer dat de vorige bestuurder onjuiste jaarrekeningen heeft gepubliceerd. Met andere woorden, de administratie van de onderneming was dus niet op orde, ondanks dat de curator deze administratie niet van de nieuwe bestuurder heeft gekregen en had kunnen controleren. De rechter heeft dan ook de bestuurder en de oud bestuurder veroordeeld tot betaling van het faillissementstekort wegens het niet overleggen van de administratie.

Conclusie
Bovenstaande zaak maakt eens en temeer duidelijk dat (achteraf) ook een oud bestuurder van een onderneming aansprakelijk kan worden gehouden voor het onjuist voeren van de administratie, ook al is deze administratie door de huidige bestuurder niet inzichtelijk gemaakt voor de curator. Het is derhalve van belang om bij overdracht van het bestuurders schap tijdig juridisch advies in te winnen over allerlei (juridische) aspecten waar een bestuurder op dat moment rekening mee moet houden.

C&J Juridisch Advies Breda